Geschreven door: N.D. Wilson; Uitgeverij van Gennep

Review: honderd deurtjes is deel 1 van een de serie honderd deurtjes met nog 2 delen. Ik heb het boek niet uitgelezen omdat het toch niet helemaal mijn stijl van schrijven was. Misschien vind ik het als ik het nu lees toch wel leuk, want nu ik er over nadenk het verhaal ik best wel leuk bedacht! Als je hem nou zelf wel helemaal (of de hele serie) hebt gelezen reageer dan even helemaal hier onder aan de pagina, wat je er van vond!

cijfer: 5

Samenvatting

Als Henry’s ouders tijdens een verre reis worden ontvoerd, gaat Henry bij zijn oom en tante en drie nichtjes wonen op het platteland. De tweede nacht in zijn nieuwe kamertje op zolder gebeurt er meteen iets spannends. Hij wordt wakker van gebonk achter de muur en er zitten stukjes pleister in zijn haar. Boven zijn hoofd steken twee knoppen uit de muur. Henry krabt het pleister van de muur en ontdekt allemaal deurtjes, 99 in totaal, in alle soorten en maten. Achter eentje hoort hij bladeren ruisen en regen vallen, en een ander lijkt wel een postbus, en ja, daar liggen brieven in! Henry en zijn nichtje Henrietta komen er snel achter dat het toverkastjes zijn. Henrietta wil het liefst zo snel mogelijk door een van de deurtjes heen gaan. Maar hoe? Zij en Henry zijn te groot om erdoorheen te passen. Er moet een oplossing voor zijn, denkt Henrietta. Henry weet het nog zo net niet. Hij heeft het gevoel dat niet alle plekken waar de deurtjes heen leiden even vriendelijk zullen zijn. En daar krijgt hij gelijk in…