Hazelnootje

Op een dag ging Hazelnootje het eekhoorntje Hazelnootjes zoeken bij de grote hazelnoten boom. Hij had een mandje aan zijn staartje, daar deed hij de Hazelnootjes in. Even later kwam Hazelnootje bij zijn boompje waar meneer specht zijn huisje in had gemaakt. Onderin zat een gat dat diende als opslagruimte. Hij stopte zijn nootjes er in. Daar boven was zijn deur, het was een klein houten deurtje beslagen met ijzer waar Hazelnootje net doorheen paste. Nadat hij dat had gedaan ging hij door zijn, met ijzer beslagen deurtje naar zijn keukentje waar hij heerlijke hazelnoten soep maakte. Toen dat even later stond te pruttelen ging hij op de bank een boekje lezen, en dat boekje heten: de reis door de ruimte. Zo ging het boekje: op een dag wou André Wortels, het konijntje, naar de ruimte. Hij regelde een ruimteschip dat hij de reuze wortel noemde en en daarmee vloog hij naar de ruimte. Hij merkte het niet maar hij vloog recht op Mars af! Toen hij daar neerstortte was zijn ruimteschip stuk. Hij was wel een uur bezig om zijn ruimteschip te maken, toen het ruimteschip eindelijk klaar was ontdekte hij buitenaardse wezens hij kon nog maar net ontsnappen aan de monsterlijke wezens. Hij vloog van schrik naar de Maan. Daar vond hij maan zaadjes, voor de baker in het dorp. Hij laden zijn ruimteschip vol ,maar het ruimteschip was zo zwaar geworden door al die zaadjes dat hij niet naar aarde ging maar naar Venus! Op Venus waren vele stormen waar André Wortels in mee werd geslingerd. Na twee uur kwam hij kotsmisselijk aan het einde, omdat hij zo misselijk was vloog hij na……….piep piep piep! Hazelnootje schrok zich een hoedje en viel bijna van de bank, hij stopte zijn boek zorgvuldig weer in de kast. En liep naar zijn keukentje waar zijn hazelnoten soep stond te pruttelen hij pakte een kommetje en een lepel en schonk het kommetje tot het randje vol toen ging hij aan tafel zitten en dacht ik ga zo naar meneer specht. Even later ging Hazelnootje naar meneer specht, meneer specht woonde twee bomen verderop maar dat was niet erg want Hazelnootje was heel snel en lenig dus kon hij gewoon door de bomen flitsen. Toen Hazelnootje aanklopte deed mevrouw specht open en zij: ha’ die hazelnoot! Hoi zei Hazelnootje is meneer specht thuis? Ja antwoorden mevrouw specht hij kwam net van de industrie af. Terwijl ze dat zij liep ze al naar boven om meneer specht te halen, even later kwam meneer specht naar beneden en toen hij Hazelnootje zag zij hij : hallo meneertje wat kan ik voor je doen.

 

 

 

 

3 gedachten over “Hazelnootje

  1. Hoi lieve Nienke,
    Wat een fantastisch verhaal. Leuk idee om een verhaaltje in een verhaal the schrijven. Hazelnootje is echt zo snel als een straaljager en lenig als veterdrop.
    I love it.
    Jona
    xxx

Laat een antwoord achter aan Leon Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *